Frits Seilberger
‘Fluitend naar je werk, is dat wel het belangrijkste’
Frits Seilberger is al 6,5 jaar vrijwilliger bij Stichting Kringloopwinkel De Groene Sluis. Het is niet zijn eerste vrijwillige inzet in het Lelystadse. ‘Ik ben hiervoor 32 jaar vrijwilliger geweest bij een voetbalvereniging: eerst Stator, dat later overging in Batavia ’90. Maar ik wilde na mijn pensionering eens wat anders. En toen kwam dit op mijn pad.’
Op gesprek
Frits weet niet eens meer precies hoe De Groene Sluis op zijn pad kwam. ‘Nee, of ik er al wel eens kwam of er op een andere manier over gehoord had…. Wat ik wel weet, is dat ik na mijn pensionering zeven jaar geleden eerst een tijdje thuis aan de slag ben gegaan, met allerlei klusjes die er nog lagen, maar dat ik daarna wel onder de mensen wilde komen. De Groene Sluis leek me een leuke uitdaging. Het is in ieder geval iets heel anders dan ik in mijn werkzame leven deed, als ambtenaar op de afdeling ‘financiën’ van de gemeente Amsterdam.’
Frits belde daarom met de kringloopwinkel en ging er op gesprek, om te zien wat zij te bieden hadden en wat hij het liefste zou willen. ‘Ik wilde het liefst in de winkel, niet in het magazijn. Het contact met de klanten leek me toch het leukst.’ Aldus geschiedde. Sindsdien is Frits er actief, zo’n twee tot drie middagen per week. ‘Ik sta het grootste deel van de tijd achter de kassa. Als het dan wat minder druk is, help ik ook wel eens meubeltjes uit het magazijn in de winkel te zetten.’
Klanten kennen
Frits heeft zo de clientèle van De Groene Sluis goed leren kennen. ‘Zo’n 90 procent van de klanten bestaat uit vaste klanten. Daarbij zitten mensen die eens per maand of eens per week komen, maar er zijn ook mensen die echt elke dag komen.’ De klanten zelf zijn volgens Frits onder te verdelen in drie categorieën. ‘Ten eerste heb je de mensen die iets bepaalds nodig hebben, maar geen geld hebben om dat nieuw te kopen. Mensen met een smalle beurs. Ten tweede zijn er de hobbyisten: mensen die in iets bepaalds geïnteresseerd zijn en daar naar komen snuffelen. En ten derde heb je de handelaren. Mensen die hier interessante voorwerpen zoeken die ze kunnen doorverkopen.’ En de klanten komen overal vandaan. ‘Veel Lelystedelingen natuurlijk, maar ook vaste kringloopshoppers uit Almere, Dronten en heel Nederland.’
Leuke gesprekjes
Het zijn de kleine gesprekjes bij de kassa die Frits het leukst vindt aan zijn werk. ‘Zo, weer wat leuks gescoord?’ De meeste mensen staan toch blij en opgetogen aan de kassa. Ja, er zijn ook wel eens lastige vragen of vervelende situaties. ‘Mensen die iets willen ruilen, terwijl er duidelijk is aangegeven dat dat artikel niet geruild mag worden. Of mensen die ergens prijsjes vanaf hebben gehaald of verwisseld. Dat hoort erbij. Gelukkig zijn dat de uitzonderingen.’
Toch wel noodzakelijk
‘Vrijwilligerswerk is belangrijk. Voor sommige sectoren, zoals de zorg, is het volgens mij noodzakelijk. Dit zou je misschien iets meer als een luxe kunnen zien, een kringloopwinkel.’ Hoewel… ‘Nou ja, mensen met een smalle beurs kunnen op weinig andere plekken terecht. Daarbij is het mooie van De Groene Sluis natuurlijk dat alle winst weer wordt uitgekeerd aan goede doelen, dat vind ik ook belangrijk.’ Tel daarbij dat ook een groot en gezellig vrijwilligersteam er een zinvolle en leuke dagbesteding vindt. Misschien mag ook de noodzaak voor een voorziening als De Groene Sluis wel wat hoger worden ingeschat, denkt Frits.
Hij gaat in ieder geval elke keer weer fluitend naar zijn werk. ‘Dus als ik mensen die twijfelen of vrijwilligerswerk iets voor hen is over de streep wil trekken, is dat wel het belangrijkste. Zoek iets wat bij je past, ga er op gesprek en doe het!’
'Zoek iets wat bij je past, ga er op gesprek en doe het'
Rita Ros
Rita Ros ‘Je neemt een beetje van de spanning weg bij mensen’ Je kunt je verloren voelen als je voor het eerst ziekenhuis St Jansdal in Lelystad binnenstapt. Je bent daar tenslotte niet voor je lol, je komt er voor een onderzoek of een uitslag en dat kan behoorlijk spannend zijn. Daarnaast moet je de weg zien te vinden naar de juiste afdeling. Gelukkig is daar dan iemand als Rita Ros, één van de gastvrouwen (er zijn ook gastheren) die je op je gemak stellen en je desgewenst op weg helpen. De plattegrond van het ziekenhuis kent voor Rita geen geheimen. Lange carrière Rita heeft al een lange carrière als vrijwilliger achter de rug. ‘Ik heb in de Ankerplaats gym gegeven, ben overblijfjuf op basisschool De Lispeltuut, ben bij twee afdelingen van De Zonnebloem actief geweest, doe vrijwilligerswerk bij Resto Van Harte en draai bardiensten bij Plein 201 van Welzijn Lelystad in Hanzeborg.’ En dat was allemaal in Lelystad, maar ook in Zoetermeer, waar ze woonde voor naar Lelystad kwam, was ze al actief. En nu is ze (ook) alweer lange tijd actief als gastvrouw in het ziekenhuis. Mensen helpen ‘Ik vind met mensen werken het allerleukste. Daarnaast is het fijn als je iets voor ze kunt betekenen. Mensen reageren vaak verrast als ze ons zien, of als we vragen “Naar welke afdeling moet u? Zal ik u even helpen?”. Of als we ze wijzen waar de rolstoelen zijn en daarbij helpen, of met ze meelopen naar de afdeling waar ze moeten zijn.’ Voldoening Bij haar komst naar Lelystad 20 jaar geleden ging ze al snel op zoek naar leuke vrijwilligersfuncties. ‘Ik was en ben in de gelukkige omstandigheid dat ik niet betaald hoef te werken, maar wilde me wel nuttig maken en andere mensen helpen. Eerst werd ik gym- en aerobicsdocent in Hanzeborg, want daar heb ik van huis uit een opleiding in gedaan. Maar gelukkig kon ik ook al snel in het ziekenhuis terecht, want dat leek me echt leuk.’ In het Hospice of Respijthuis zou ze niet kunnen werken. ‘Ik heb zoveel respect voor mensen die dat wel doen. Ik zou dat niet kunnen, ik neem alle emoties mee naar huis. Maar hier kun je ook echt iets betekenen voor mensen, op een niet makkelijk moment in hun leven. Het zijn natuurlijk korte contacten die je met ze hebt, maar het is wel waardevol. Je krijgt er veel waardering en dankbaarheid voor en dat is fijn. Dat haal ik eruit. Je neemt een beetje van de spanning weg bij mensen, want een bezoek aan het ziekenhuis is niet niets en dat geeft ook voldoening. Kortom: ik haal er ook heel veel uit voor mezelf. Ik zie dit ook gewoon als werk. Want vrijwilligerswerk is wel vrijwillig, maar niet vrijblijvend.’ Kom in beweging Voor mensen die twijfelen of ze wel of geen vrijwilligerswerk willen doen, heeft ze dan ook eigenlijk maar één advies: ‘Probeer het! Kom eens kijken! In allerlei sectoren zitten ze omhoog: de zorg, het onderwijs. Kom in beweging. Dat verlicht onze taak ook…’ Ik vind met mensen werken het allerleukste' Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal